Zabytkowa Kopalnia Soli w Wieliczce należy do największych atrakcji turystycznych nie tylko w skali kraju. Tylko w okresie od 1945 – 2013 r. zwiedziło ją 36 milionów turystów. Kopalnia sięga do głębokości 327 m poniżej terenu, a jej chodniki, komory, jeziora, pochylnie mają łączną długość ok. 300 km i zajmują 9 poziomów. Część udostępniona do zwiedzania ma długość 3,5 km i jest położona na głębokości 64-135 m. Obliczono, że z kopalni wydobyto łącznie blisko 7,5 mln m3 złoża. Z takiej ilości można by zbudować trzy piramidy Cheopsa.
Pierwsze szyby do wydobycia soli istniały już prawdopodobnie w XI w. Sól wydobywano w uformowanych blokach (bałwanach, bochnach). Innym sposobem było uzyskiwanie solanki i odparowywanie z niej wody. Córka Króla Węgier św. Kinga sprowadziła węgierskich górników, którzy zwiększyli wydobycie cennej kopaliny. Piękna legenda przypisuje Kindze wskazanie Wieliczki jako miejsca do kopania soli. W średniowieczu sól była bardzo cenna. Kopalnie królewskie w Wieliczce i Bochni w czasach Króla Kazimierza Wielkiego dostarczały 1/3 wpływów skarbu państwa. Kopalnia była i jest nie tylko miejscem wydobycia soli. Od kilkuset lat górnicy wykorzystywali komory pozostałe po eksploatacji soli do ustawiania rzeźb wykonanych z soli. Zachwycająca jest nie tylko kaplica (kościół) Św. Kingi. Podziwianie artystycznych rzeźb wykonanych przez górników samouków przynosi niezapomniane wrażenia.
Obecnie kopalnia jest czynna, ale wydobycie soli nie jest duże. Ważniejszą rolę pełni ona jako obiekt muzealny wyjątkowy w skali światowej, ale także miejsce wielu atrakcyjnych imprez (koncerty, bale, śluby, przyjęcia, imprezy sportowe). W kopalni działa też sanatorium.

Tekst: Władysław Piwowarczyk
Foto: Kinga Piwowarczyk

2013-11-17